આ શ્વાસ ખાતર પણ હવા પમ્પાળવી નથી ,
ભાગોળ થી પછી નદી ને વાળવી નથી .
વગડાનું ઓર ઘોર તો શેઢે થી સાદ દે ,
પીંછુ મળે તો દ્રારિકા સંભાળવી નથી .
એમજ ભલેતરતી અને એ થઇ જતી ખડક ,
એણે ધરેલી ક્ષણ હવે ઓગાળવી નથી .
કાદવ હતો ભીતર મહી જાહેર એ કરી ,
હે કમળ ,તેં જળ ની અદબ જાળવી નથી .
આવો ખુશીથી આંસુઓ આ છે તમારું ઘર ,
આંખો ની આ ભૂમિ જરીએ ઢાળવી નથી..
" ધૂની માંડલિયા "
૩૦-૧૧-૯૭..