કબીર ના દુહા
દિલ મેં હી દીદાર હૈ,બાદ બકે સંસાર.
સતગુરુ દર્પણ શબ્દ
કા,રૂપ દીખાવન હાર.
સાહેબ તેરી સાહેબી,
સબ ઘટ રહી સમાય.
જ્યો મેંદી કે પાન
મેં, લાલી રહી છીપાય.
સબ ઘટ મેરા સાંઈ
હૈ,ખાલી ઘટ ના કોઈ.
બલિહારી વા ઘટ કી,જા
ઘટ પરગટ હોય.
મન મથુરા દિલ
દ્વારકા,કાયા કાશી જાન.
દસો દ્વાર કા
દેહરા,તામે જ્યોતિ પહેચાન.
જ્યો તિલ ભીતર તેલ
હૈ,જ્યો ચકમક મેં આગ.
તેરા પ્રીતમ
તુજમે,જાગ શકે તો જાગ.
જેવા ઘટ તેવી મતી,ઘટ
ઘટ ઓર સ્વભાવ.
જા ઘટ હાર ન જીત હૈ,તે
ઘટ પીર સમાન.
આજ કહું સો માનીએ,
લખો વચન હમાર.
દુબધા દુરમતી છોડ
કે,ચિન્હો બસ્તું હમાર.
આદિ મુલ સબ આપ
મેં,આપહી મેં સબ હોય.
જ્યો તરુવર કે બીજ
મેં, ડાલ પાન, ફૂલ હોય.
આપ ભુલાવે આપ મેં, આપુ ન ચિહ્નનૈ આપ.
ઓર હૈ તો પાઈએ, યહ
તો આપ હી આપ.
લિખા લિખી કી હૈ
નહિ,દેખા દેખી બાત.
દુલ્હા દુલ્હન મિલ
ગયે,ફીકી પડી બારાત.
લાલી મેરે લાલ કી
,જીત દેખું તિત લાલ.
લાલી દેખન મેં ગઈ,
મેં ભી હો ગઈ લાલ.