આડો રહી ને રાડ માંડી જગન્નાથે;
તો જમું જો પરોસો ભાત તમારા
હાથે.
સેવ રે સુવાલી માહે સાકર
ઝીણી;
સોવણ થાલી માતા લાવે રે
ફેણી.
સાક,દાલ માંહે માખણ ધરે;
દહીં દૂધ રે મહારુ કચોલું
ભરો.
પંચા અમ્રત પુત્ર તમે
કોલિયા ભરો;
આલોટે ને લોટે, કેહે જૂજુંઉ
કરો.
રોસ ભરી સંતાપાં, માતા અંતર
પેખે;
પાછું વળી જુવે જશોદા
જુજુંઉ દેખે.
જમનોદકે મછણ લેતાં મીઠાં
કીધાં રે માએ;
નરસૈયા નો સ્વામી માલીઓ,
લાગુ રે પાએ.
Next Page
Next Page
|