માતારે જશોદા કેરું મનડું
મોહે;
વળી વળી કુંવરનું વદન જુએ.
હરખી ને હૈયે લીધો,ચુંબન
દીધું;
કાજલ દેઈ ને ગાલે ટપકું
કીધું.
મીઠડાં કરી માતા મંદર માં
આવી;
આંગણ માં ગોપી સહુ રાવ
લાવી.
મંદિર માંહી આવી વાહલે
માંડો રે વિહાર;
ભણે રે નરસૈયો , પાંમી પુરણ
આધાર.
|
|